لیست بلندبالایی از فعالیت‌های به‌ظاهر بدون ضرری را می‌توان تهیه کرد که در تولید دی‌اکسید کربن و دیگر گازهای گلخانه‌ای که می‌توانند منجر به تغییرات آب و هوایی نامناسب شوند، تاثیرگذار هستند. 

راندن خودرو و یا حتی روشن کردن چراغ، نقشی غیرقابل انکار و البته واضح در ایجاد آلودگی دارند اما مواردی مانند ارسال پیامک‌های متنی و یا حتی خرید و نوشیدن یک بطری آب هم می‌توانند تاثیراتی متناسب در ایجاد آلودگی داشته باشند. در ادامه به مثال‌هایی از فعالیت‌های متداول روزانه و تاثیرات آن‌ها بر آلودگی هوا اشاره خواهیم کرد.

تاثیرات دیجیتالی

ارسال یک ایمیل کوتاه تقریبا چیزی در حدود ۴ گرم معادل گاز CO2 به اتمسفر اضافه خواهد کرد. برای اینکه دید دقیق‌تری بدست آوریم بدنیست بدانید تاثیر کلیک کردن بر روی گزینه “ارسال” ۶۵ ایمیل، آلودگی معادل با آلودگی حاصل از راندن یک کیلومتری خودرویی با اندازه متوسط، تولید خواهد کرد. تاثیرات اصلی در این خصوص متوجه گازهای گلخانه‌ای است که در نتیجه کار کردن رایانه‌، سرور، روترها (و البته آلودگی‌های مرتبط با فرایند تولید این تجهیزات) ایجاد می‌شوند.

ارسال ایمیل با ضمیمه‌های حجیم می‌تواند چیزی در حدود ۵۰ گرم معادل CO2 به هوا وارد کند. ارسال پنج پیام در قالب یادشده می‌تواند آلودگی معادل با سوزاندن ۱۲۰ گرم زغال‌سنگ ایجاد کند. لازم به ذکر است دریافت هرزنامه، حتی درصورتی که آن‌را باز نکنید بازهم تاثیری معادل با ۰.۳ گرم CO2 خواهد داشت.

تاثیر کربنی در سطح جهانی از هرزنامه‌های ارسال شده در یک سال، معادل با گازهای گلخانه‌ای ایجاد شده توسط ۳.۱ میلیون خودرویی است که سالیانه از ۷.۶ میلیارد لیتر بنزین استفاده کنند. 

انجام جستجویی ساده در فضای وب، آن‌هم بر روی لپ‌تاپی با مصرف کاملا بهینه می‌تواند معادل ۰.۲ گرم CO2 آلاینده وارد جو کند. این عملیات در قالب رایانه‌های قدیمی‌تر، معادل ۴.۵ گرم CO2 را تولید خواهد کرد. 

پیامک‌های ساده متنی که هر روزه در گوشی‌های هوشمند با آن‌ها سروکار داریم نیز هریک معادل ۰.۰۱۴ گرم CO2 آلودگی تولید می‌کنند. 

(بیشتر…)